Sunday, May 25, 2008

Mr.Gelgloog โกทูลำปางหละทีนี้ ภาค 2 : จะได้ไปลำปางรึปาวหละเนี่ย...มึน

ตอนนี้ความมึนเริ่มบังเกิดครับ!!

เพราะอยู่ๆเมื่อวานดันมีโทรศัพท์ดังขึ้น และแจ้งให้ผมไปรายงานตัวที่คณะวิทยาการจัดการ ม.ขอนแก่น

งานเข้าเลยคร้าบพี่น้อง......

เพราะตอนแรกที่ผลสอบที่ มข ออกมานั้น หลังจากผ่านการสอบข้อเขียนในรอบเช้าไปเหลือสามคน แต่สรุปมีเพียง หนึ่งในสามคนที่ได้ครับ เพราะอีกคนที่ได้คือด๊อกเตอร์อีกคนที่มาสัมภาษณ์กับทางคณะไว้ในรอบเช้าแล้ว

เมื่อเป็นเช่นนี้ ผมก้อเคว้งดิครับ ไม่ได้ซะงั้น อุตส่าห์อ่านหนังสือสอบผ่านไปแล้วแท้ๆ เห้อ....

จนที่ สหวิทยาการ มธ ประกาศว่าผมได้ค่อยใจชื้นขึ้นมาอีกหน่อย แต่ก็มีประเด็นตรงที่เกรดตอนปริญญาตรีผมไม่ถึงเกณฑ์ที่ มธ ตั้งไว้เลยตัองมีกรรมการมากลั่นกรองอีกรอบ โอ้วว อะไรกานเนี่ย ทำให้ผมต้องลุ้นอีกรอบ เพราะได้ข่าวมาว่าเคยมีคนตกเหมือนกัน เสียวดิครับงานนี้ ดังนั้นจำเอาไว้สำหรับคนที่อยากจะเป็นอาจารย์ควรตั้งใจเรียนแต่เด็กนะครับ ชีวิตจะได้ไม่ลุ่มๆดอนๆ แบบเจ้าของ blog 555

เมื่อการบรรจุไม่เสร็จสิ้น แล้วมีอีกข้อเสนอใหม่เข้ามา ตอนนี้ผมมึนไปหมดครับ เพราะแต่ละที่ก็มีข้อดีแตกต่างกันไป ทำให้คิดไม่ออกเลยว่าจะไปทีไหนดี ที่สหวิทยาการ มธ ลำปาง จะว่าไปแล้วเท่าที่คุยกับทางคณะคร่าวๆก็ดีจัง แถมวิชาที่ได้รับผิดชอบก้อถูกใจอีก ส่วนที่ มข คงได้ตรงที่เป็นเมืองใหญ่ และผมคุ้นเคยกับทางอีสานมากกว่า ส่วนวิชาคงจะเน้นทางเศรษฐศาสตร์ธุรกิจ ซึ่งผมก็นิ่งๆไม่ค่อยจะชอบซักเท่าไรนัก สรุปแล้วมึนครับ คงต้องขอเวลาตัดสินใจซักพัก

แต่ประเด็นสำคัญคงอยู่ที่ว่าใครบรรจุผมก่อน ผมก้อไปนั่นแหละคร้าบบบบบ รองานมาปีนึง แห้งจะตายอยู่แล้วค้าบพี่น้องงงง

แล้วเพื่อนๆว่าผมจะไปทีไหนดีหละเนี่ยยยย ขอเสียงหน่อยวู้ววว

ป.ล.

1.ถึงผมจะไปอยู่ไหนรับรองว่าจะ up blog อย่างสม่ำเสมอแน่นอนครับ
2.ตอนนี้พึ่งจะฟลาย หลังจากที่ว่างงานมานาน เห้อ ชีวิตไม่สิ้นต้องดิ้นกันไปจริงๆ
3.สรุปตอนนี้เลยยังไม่ต้องขึ้นไปไหน ขออยู่งกๆเงิ่นๆที่กรุงเทพฯอีกพักนึงละกัน

Thursday, May 15, 2008

Mr.Gelgloog โกทูลำปางหละทีนี้ โอวววว



สวัสดีครับ

หลังจากที่ up blog ไปคราวที่แล้วก็สิริรวมสองเดือนพอดีที่ผมได้ฤกษ์จรดคีย์บอร์ดบอกเล่าเก้าสิบข่าวคราวกันอีกครั้ง ข่าวที่ว่านี่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่า

ผมได้งานแล้วคร้าบบบบบบ

หลังจากที่ว่างงานมาเกือบแรมปี ในที่สุดก็มีสถาบันที่เห็นใจผมและรับเข้าทำงานจนได้

ซึ่งไม่อยากจะบอกว่าตอนไปสมัคร ตอนสอบ และตอนสัมภาษณ์ไม่คิดเลยว่าจะสอบได้ที่นี่แฮะ สงสัยจังหวะลงตัวบวกกับดวงดี เพราะตอนทำเปเป้อส่งกรรมการผมก็คิดว่าทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อีกทั้งตอนสอบเสนอผลงานเอย ตอนสัมภาษณ์เอย ก็ไม่ได้มีวี่แววสดใสว่ากรูได้งานแล้วอะไรแบบนี้เลย แต่พอวันประกาศผลเข้าไปเชคในเวบ เปิดประกาศมา อ้าว เห้ย กูได้นี่หว่า มี เฮ กันทั้งบ้านเลยงานนี้

สรุปคือผมได้งานที่ วิทยาลัยสหวิทยาการ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ครับ แน่นอนว่างานครั้งนี้ผมไม่ได้อยู่ในกรุงเทพฯครับ ต้องไปประจำที่ ธรรมศาสตร์ ศูนย์ลำปาง เพราะว่านิสิตปริญญาตรีของวิทยาลัยสหวิทยาการล้วนอยู่ที่นั่นกันหมดครับ ฉะนั้น มิสเตอร์เกลกุ๊ก ได้เวลาแอ่วเหนือแล้วก่ะเจ้า 55555

ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องขอบคุณ อาจารย์คณบดี และผู้หลักผู้ใหญ่ของทางวิทยาลัยสหวิทยาการที่เมตตา เห็นคุณค่าและให้โอกาสผมได้เข้าทำงานนะคร้าบ กระพ้มจะไม่ลืมเลือนตราบจนชีวาจะหาไม่ (เอาเข้าไป) แม้ว่าตอนนี้ผมยังไม่ได้เรื่องไม่ได้ราวอยู่แต่จะพยายามทำให้ดีที่สุดคร้าบบบ

ที่ว่าไม่ได้เรื่องเพราะรายวิชาที่รับผิดชอบเทอมนี้ผมไม่ถนัดเลยอะดิ แถมไม่เคยคลุกคลีกับเรื่องพวกนี้มาก่อนทำให้ต้องทำการบ้านกันหนักเลยทีเดียว (ซึ่งตอนนี้ก้อยังเฉื่อยไม่ได้เริ่มทำหอกอะไรเลย) ซึ่งก็คงต้องลองให้สุดตัวเต็มที่ก่อนแหละครับ ได้ไม่ได้ยังไงค่อยว่ากัน ไปตายเอาดาบหน้าก่อนโว้ยยยยยย

สำหรับมิตรรักแฟนเพลงชาว blog ของผมมิต้องเป็นห่วงนะครับ ยังไงผมไม่มีทางทิ้ง blog นี้อย่างแน่นอน จะพยายามหมั่นเขียนครับ เดือนละครั้งสองเดือนครั้งพอเป็นกระสรัยแน่นอน แต่แนวทางของ blog นี้อาจจะเป็นเรื่องเบาๆ เรื่องขำๆ ไปหน่อยเพราะพักนี้นายเกลกุ๊กเริ่มหมดมุขซะแร้น แต่ถ้าหากอยากติดตามอ่านเรื่องราวหนักๆก็ติดตามได้ทุกวันพฤรึหัสบดีที่คอลัมน์มุมมองบ้านสามย่าน นสพ กรุงเทพธุรกิจนะครับ แน่นอนว่าผมไม่สามารถระบุเวลาได้ว่าจะได้เขียนลงสัปดาห์ไหนของเดือนบ้าง เอาเป็นว่ามีเดือนละครั้งหรือสองเดือนครั้งเช่นกัน ดังนั้นลองติดตามดูละกันนะครับ โชคดีก็ไม่เจอผม โชคร้ายก็จะเจอบทความที่ผมเขียนไป ฮ่าๆ

สำหรับครั้งนี้คงต้องขอลาก่อน เพราะมีภารกิจการ์ตูนอีกหลายเลห่มที่รอให้ผมเคลียร์อยู่ ฮ่าๆ ใครรู้จุกร้านเช่าหนังสือที่ลำปางดีๆอย่าลืมแนะนำผมกันมั่งนะคร้าบบ ละก็คิดว่าครั้งหน้าที่มา up blog คราวนี้ผมคงอยู่ที่ลำปางเรียบร้อยแล้วหละครับ ไว้เจอกันเมื่อชาติต้องการ

โชคดีทุกท่านคร้าบบบบบบ

ปล

1) เห้อ ไปอยู่ไกลบ้านเป็นครั้งแรกในชีวิตเลยนะนี่ ไปอยู่โน่นคงคิดถึงบ้านน่าดู จะรอดมั๊ยเนี่ย
2) เพื่อนๆที่กรุงเทพฯคงไม่ได้มาเจอกันบ่อยๆแล้วแฮะ เศร้าเลย แล้วกรูจาก๊งกะใครวะเนี่ยยยยยยยย
3) เอาวะ ยังไงชีวิตก็ต้องเดินหน้าต่อไป สู้ๆ สู้ตายโว้ยยยย