ลูกเด้งสะท้านปฐพี

ช่วงนี้ blog ผมชักออกนอกลู่นอกทางเข้าทุกวัน แต่ละตอนนี่หาสาระไม่ได้เลย ฮ่าๆ

วันนี้เห็นหัวเรื่องแล้วก็คงเดากันไม่อยาก ซึ่งก็คือกีฬา “เทเบิลเทนนิส”หรือ “ปิงปอง” นั่นเอง สำหรับใครเดาไว้ว่าเป็นเปตองขอแนะนำให้ไปเข้าวัดทำบุญ อุทิศส่วนกุศลซะ เผื่อสมองจะได้โล่งปรอดโปร่งซะบ้าง

สำหรับผมเองก็เล่นปิงปองมาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะครับ ถ้าจำไม่ผิดก็คงได้เริ่มเล่นตอนมัธยมหนึ่ง เพราะว่าวิชากีฬาที่เรียนเป็นวิชาแรกของมัธยมก็คือปิงปอง เลยได้เริ่มลองเล่น พอลองเล่นแล้วหยุดไม่ได้เลยครับ สมัยก่อนนี่พอเลิกเรียนปุ๊บก็ต้องรีบวิ่งไปจองโต๊ะปิงปอง เล่นกันจนถึงหกโมงทุ่มนึงจึงจะสาแก่ใจเล่นเอากลับบ้านเย็นย่ำกันทุกวัน

ถือได้ว่าตอนช่วงที่อยู่มัธยมต้น ปิงปองนี่เป็นกีฬาฮอตฮิตประจำของผมเลยทีเดียว ไม้ปิงปองนี่เป็นอุปกรณ์หลักที่ขาดไม่ได้ ต้องคอยพกไปเรียนตลอด หนังสือเรียนนี่ลืมประจำ แต่ไม้ปิงปองนี่ไม่เคยที่จะลืมเล้ยยย

ฝีไม้ลายมือของผมก็ธรรมดานะ แต่ถือว่าเล่นพอเอาสนุกได้ก็แล้วกัน เคยเอาจริงเอาจังถึงกับเป็นนักกีฬาโรงเรียนตอนม.ต้น เคยแข่งขันจนได้ที่ 3 ของโรงเรียน อย่างไรก็ตามโลกนี้มันช่างกว้างใหญ่เหลือเกินเล่นเก่งในโรงเรียนใช่ว่าจะต้องเก่งที่อื่นด้วย ไปแข่งข้างนอกที่ไหนก็แพ้เขาหมดแหละครับ การที่จะเล่นกีฬาให้เอาดีได้นี่มันยากจริงๆ ดังนั้นเล่นเอาขำ เอาสนุกดีกว่า อิอิ

แต่ที่วันนี้นึกคึกอยากเขียนเรื่องเกี่ยวกับปิงปองขึ้นมาก็เพราะว่าเมื่อวันแม่ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสได้ดูเทปบันทึกภาพการแข่งขันเทเบิลเทนนิสชิงแชมป์โลกในประเภททีมจากเมืองเบรเมน (Bremen) ประเทศเยอรมันนีครับ ซึ่งในรอบชิงชนะเลิศเป็นการพบกันระหว่างทีมจีนและทีมเยอรมันนี ตอนผมเปิดทีวีไปก็ถึงคู่ตัดสินแล้วล่ะครับ แต่โชคดีเหลือเกิน เพราะ match ที่พอดีเปิดไปดูนั้นถือได้ว่าเป็น match หยุดโลกเลย เพราะเป็นการเจอกันระหว่างมือวางอันดับ1 และ 2 ของโลกครับ เล่นเอาผมตื่นเต้นเลยทีเดียว

ซึ่งในตอนนี้มือวางอันดับหนึ่งของโลกก็คือคนที่อยู่ในภาพบนสุดสองภาพแรกมีชื่อว่า หวัง ลี่ ชิน (Wang Liqin) และมือวางที่สองของโลกก็คือสองภาพล่างถัดมาก็คือ ทีโม โบล (Boll, Timo) โดยที่ทั้งสองนี่สติ แพ้-ชนะ ถือว่าสูสีกันมาก (ฟังจากน้าติงผู้บรรยายเอา) ยากที่จะแบ่งฝีมือเด็ดขาดแน่ชัด เอาเป็นว่าถ้าสองคนนี้เจอกันเมื่อไหร่เป็นคู่หยุดโลกแน่นอน

และเป็นจริงดังคาดครับ คู่นี้ซัดกันมันส์หยดเล่นกันไม่ลืมหูลืมตา ในสายตาผมมองว่าสองคนนี้เล่นค่อนข้างสไตล์เดียวกันนะครับ กล่าวคือเป็นพวกเล่นรุกหนักรุกเร็วทั้งคู่ ดังนั้นพอข้างใดสบโอกาสนี่ต้องมีลิงลูกเด็ดๆให้เห็นตลอด

ก่อนที่จะกลับมาสู่เกม ไหนๆเราก็น่าจะเพิ่มความรู้ให้กับท่านผู้อ่านเสียหน่อย จริงๆแล้วถ้าเราจะแบ่งประเภทลักษณะการเล่นเทเบิลเทนนิสอาจจะแบ่งได้สองแบบใหญ่ๆ โดยจะมีพวกที่เน้นรุกเป็นหลักโดยพวกนี้จะมีลักษณะพิเศษก็คือจะเน้นลูกตบเร็ว ยิงลูกแบบเร็วๆแรงๆ หรือไม่ก็มีลูกโฉบเข้ามาทำหน้าเนทเป็นลูกเด็ด อีกแบบก็อาจจะเรียกได้ว่าเป็นไดร์ฟแมน กล่าวคือจะเน้นการตีลูกทอปสปิน รุกด้วยการปั่นทอปสปินใส่คู่ต่อสู้

ส่วนพวกเน้นรับนี่ก็เป็นพวกคัตแมนครับ จะเน้นตัดลูกหรือบลอคลูกให้คู่ต่อสู้แพ้ภัยตัวเอง พวกนี้จะเน้นลูกตัด ลูกปั่นคมๆ ถ้าวันไหนตัดดี พวกรุกหนักๆก็ตีไม่ขึ้นเหมือนกัน ในที่สุดก็จะตีเสียเอง หรือแม้จะตีลงก็จะบังคับทิศทางได้ไม่ดีนัก ทำให้เกมตกเป็นของฝ่ายรับได้

แต่เท่าที่ดูผ่านๆ ปิงปองสมัยใหม่แบบทุกวันนี้ลีลาการเล่นไม่ตายตัวครับ มีการรับหรือรุกหลายๆแบบผสมกันไป อย่างไรก็ตามผมเชื่อว่าในรูปแบผสมนั้นแต่ละคนย่อมมีสไตล์เด่นเฉพาะเป็นของตัวเอง เช่นกรณี หวัง ลี่ ชิน และ ทีโม โบ บอกได้เลยว่าใส่กันอย่างเดียวไม่ยั้ง ตบได้เป็นอัด ถ้าทอปสปินก็เล่นดึงลูกขึ้นกันสุดตัว

กลับมาที่คู่เอกของเราต่อ สองคนนี้เล่นกันมันส์หยดเลยครับ เท่าที่ดูคิดว่า หวัง ลี่ ชิน จะเป็นต่อเล็กน้อย แต่ถึงกระนั้น ทีโม โบล เองก็ไม่เคยให้แต้มห่างเกินสองแต้มเลยซักครั้ง พูดได้ว่าไล่บี้ไปตลอด ถึงแม้มึงจะชนะก็อย่าชนะไปง่ายๆละกัน ซึ่ง match ที่ทั้งคู่เล่นกันเป็น match ตัดสินชิงชนะเลิศของโลกเลยครับ โดยใช้กติกาก็คือแข่งเป็นเซตๆละ 11 ลูกเกม ผลัดกันเสิร์ฟคนละสองลูก ใครได้สามเซตก่อนผู้นั้นก็จะชนะเลิศทันที

สถานการ์ของ ทีโม โบล ค่อนข้างลำบากครับ เพราะปล่อยให้ หวัง ลี่ ชินทำเกมนำไปก่อนถึง 2-0 เซต เท่าที่สังเกตดูผมคิดว่าวันนี้ ทีโม โบล ตีแบกแฮนด์ (หรือลูกหลังมือ) บอดมาก อีกทั้งหวัง ลี่ ชินใช้กลยุทธ์ยิงลูกเข้าใส่ตัว ทีโม โบล ทำเอาแก้เกมกันไม่ทันเลย

ทีโม โบล เองก็ใช่ย่อยครับ แม้การตีแบกแฮนด์จะมีบอดบ้าง แต่ในเกมรุกเค้าก็ยังทำได้ดีครับ ลูกทอปสปินแบกแฮนด์ ฟอร์แฮนด์ ก็ยังทำได้ดีครับ พยายามที่จะรุก หวัง ลี่ ชิน กลับตลอด ซึ่งก็ได้ผลครับ เพราะในเซตที่สาม สุดท้ายแล้ว ทีโม โบล ก็สามารถไล่มาเป็น 2-1 เซต จนได้ พับผ่าดิ ไม่ยอมแพ้ให้กันจริงๆ

จนมาถึงเซตที่สี่ เกมยิ่งเข้มข้นขึ้นเป็นลำดับ ต่างคนถ้ามีโอกาสก็จะรีบรุกใส่กันทันที ความมุ่งมั่นนี่สุดฤทธิ์มากครับ ถ้าสมมติใครได้แต่ละแต้มก็จะมีการตะโกน เย้ ย้า เอ้วว แถมด้วยแอคชั่นที่แสนจะสะใจแบบสุด ส่วนคนแพ้ก็จะแบบว่ามีเสียงครวญครางและแอคชั่นแบบเซ็งสุดๆเหมือนกัน

จุดพลิกผันของเกมอยู่ที่เซตที่ 4 ครับ สำหรับวันนั้นถ้าใครดูเหมือนผมคงพูดได้คำเดียวเลยว่าสุดยอด สุดยอด สุดยอดจริงๆ ผมเชื่อว่าปิงปองก็เหมือนกับกีฬาหลายๆประเภท ไม่ว่าจะเป็น กอล์ฟ เทนนิส บาสเก็ตบอล ที่จะต้องมี play สำคัญที่เปลี่ยนกระแสของเกม ซึ่งวันนั้น play สำคัญที่เปลี่ยนกระแสของเกมให้มาอยู่ทาง หวัง ลี่ ชิน เป็น play ที่สุดยอดมาก (ถ้าจำไม่ผิด) เริ่มจากการเสิร์ฟของ ทีโม โบล ก่อน เสร็จแล้ว หวัง ลี่ ชิน สไลด์ลูกกลับ ซึ่งเป็นการเปิดโอกาสให้ ทีโม โบล รุกเร็วทันที ทำเอา หวัง ลี่ ชิน ตั้งตัวไม่ทันรับลูกส่งกลับไปซะสูง เป็นการเปิดโอกาสให้ ทีโม โบล ตบ ใส่อย่างไม่ยั้งเลย

แต่ความมันส์อยู่ตรงที่ตบไปเท่าไร หวัง ลี่ ชิน ไม่ยอมตายครับ ลูกแรกก็แล้ว ลูกที่สองก็แล้ว ลูกที่สามซ้ำเข้าไปอีกก็ไม่ยักตาย play นั้น ลี่ ชิน เหนียวมากครับ ถอยออกไปจนสุดเขตที่กั้นเลย แล้วคอยตั้งรับลูกตบ โดยแต่ละลูกที่ ทีโม โบล ซัดไปนี่ไม่ใช่ธรรมดานะครับ ต้องรับกันสุดตัวเลย มีลูกนึง ลี่ ชิน ถึงกับต้องก้มลงไปเกือบถึงพื้นเลยทีเดียว เอื้อมกันสุดๆไปเลย แต่ก็ยังรับได้ สุดยอดจริงๆ พับผ่าดิ

Play นั้นเล่นกันสนุกมากครับ คนดูทั้งสนามนี่เงียบกริบ ผมเองก็ถึงกับหยุดหายใจเลยทีเดียว เพราะลุ้นกันตัวโก่ง และชื่นชมในฝีมือที่เก่งกาจของทั้งคู่มาก คิดว่าถ้าไม่ใช่ระดับโลกเราคงไม่ได้เห็น play เด็ดๆแบบนี้แน่นอน

ถ้าจำไม่ผิด play นั้นตบกัน 6-7 ลูกได้ครับ โดยที่ หวัง ลี่ ชิน ตั้งรับ ทีโม โบล ซัดอย่างเดียว จนมาถึงลูกสุดท้าย ทีโม โบล ต้องการตบเปลี่ยนทาง แต่ลูกดันติดตาข่ายซะนี่ หลังจากนั้นเล่นเอาเค้าเป๋ไปเลย ตบออกตบเสีย ในที่สุดก็ต้องพ่ายไป

พูดง่ายๆเลยว่า play ดังกล่าวเป็นตัวกำหนดกระแสของเกมอย่างแท้จริง เพราะเล่นสูสีมาตลอด พอหลังจากลูกนั้นปุ๊บ คนที่ได้คะแนนนั้นไป กลายเป็นฝ่ายคุมเกมทันที ส่วนคนที่เสียคะแนนก็เป๋เล่นไม่ออกเลยทีเดียว

คำถามสำคัญที่หลายๆคนมักจะถามเวลาผมเล่าให้ฟังก็คือ ทำไมไอ้คนที่ตบมันไม่หยอดเปลี่ยนทางซะหละวะ ง่ายกว่าเยอะเลย ตอนแรกผมก็คิดแบบนั้นนะ แต่ลองคิดดูอีกที ฝีมือระดับโลก การจะตีลูก ฟลิค (การเคาะลูกเบาๆให้ตกอยู่หน้าเนท) เป็นการเสี่ยงมาก เพราะด้วยการอ่านเกมของฝ่ายตรงข้ามและ step ขาอันรวดเร็ว ผมคิดว่า ฝ่ายที่เคาะหยอดไปอาจจะโดนโฉบมากินเสียคะแนนเอาง่ายๆนะนั่น และอีกอย่างก็คือ การเล่นลูกฟลิค ก็ส่อถึงความไม่มั่นใจในตัวเองด้วยอะนะ ไหนๆจะรุกแล้วก็ซัดตบไปเล้ย มานั่งเคาะเบาๆให้เสียฟีลลิ่งทำไม ฮ่าๆ

ที่เขียนมาซะยื่นยาวก็แค่ต้องการจะบ่นความสุดยอดของเกมการเล่นระดับโลกให้ฟังเฉยๆแหละครับ ไม่มีอะไร และอีกอย่างผมคิดว่าคนที่สนใจกีฬานี้ในบ้านเราอาจจะน้อยอยู่ เลยขอเขียนซะหน่อยเผื่อจะกระตุ้นความสนใจของ เราๆท่านๆ ขึ้นมาได้บ้าง

การดูกีฬาก็ดีครับ ทำให้เราบันเทิง แถมขนลุกซู่เป็นพักๆ แต่ผมว่ามันจะดีกว่าถ้าเราเล่นมันจริงๆ กีฬาทุกชนิดผมว่ามีประโยชน์หมดแหละครับ ใครชอบอะไรก็เล่นอันนั้น ได้ออกกำลังกาย ได้เพื่อน แถมมีความสุข ส่วนใครที่อยากไปเล่นปิงปองกับผมก็ติดต่อมาได้เลยนะครับ ยินดี ยินดี

ป.ล.

สำหรับที่อยากดู World Ranking ของปิงปองเข้าไปตาม link นี้เลยครับ ไม่มีคนไทยติดอันดับซักคน เหอ เหอ