เรียนจบแล้วคร้าบบบบ

ตอนนี้ผมเรียนจบแล้วครับ !!!

ถ้าจะถูกต้องคือต้องบอกว่าจริงๆ จบมาได้พักนึงแล้วหละ ประมาณหนึ่งเดือนได้ แต่ที่พึ่งสบโอกาสมา up blog ก็เพราะว่ามัวแต่ใช้ชีวิตแบบไปวันๆ อยู่น่ะครับ ฮ่าๆ

จริงๆ มีเรื่องจะบ่นเยอะเลย แต่ที่มา up ครั้งนี้คิดว่าคงเป็นการมาแปะให้มิตรรักแฟนเพลงรู้ว่า ผมยังไม่ล้มหายตายจากไปไหน ยังวนเวียนอยู่บริเวณนี้แหละครับ และหวังว่าทุกๆท่านคงสบายดีเช่นกันนะครับ

ส่วนชีวิตของผมในขณะนี้ก็ดำเนินไปด้วยความเรื่อยเปื่อยครับ ตื่นตอนบ่าย ตายตอนเช้า ทำอะไรก๊อกแก๊กไปเรื่อย ส่วนมากก็จะออกไปเจอเพื่อนฝูง ออนไลน์เล่นอะไรไร้สาระ และก็หางานทำ

ใช่ครับ หางานทำ.........

พูดถึงเรื่องหางานแล้วมันช่างดูน่าเบื่อเสียจริงๆ เพราะไอ้การที่ผมไม่มีทรานสคริปฉบับเต็มนี่แหละครับ ทำให้หมดคุณสมบัติสมัครงานในหลายๆแห่ง โดยเค้ามองว่าการที่ยังไม่ได้หลักฐานที่ทางสภามหาวิทยาลัยอนุมัติมานั้นถือว่าเรายังไม่จบการศึกษาอย่างสมบูรณ์ ซึ่งจริงๆ ตรงนี้ผมก็เข้าใจนะ แต่มันก็ห้ามในใจไม่ให้เถียงไม่ได้แฮะ

เรื่องของเรื่องมันเป็นตอนที่ผมพึ่งเรียนจบใหม่ๆ แล้วพอดีทางภาควิชารัฐศาสตร์ของ ม.บูรพาได้เปิดรับอาจารย์พอดีครับ พอเห็นปุ๊บผมก็เลยรีบโทรเข้าไปหาทางภาควิชาทันทีและบอกทางโน้นว่าผมยังไม่ได้หลักฐานที่สมบูรณ์ยังพอมีสิทธิ์ที่จะสมัครมั๊ย ซึ่งทางภาควิชาก็บอกว่าให้ลองส่งมาก่อน ผมเลยจัดแจงส่งไปทันที

ซึ่งหลังจากนั้นผมก็ได้โทรตรวจสอบไปยังฝ่ายบุคคลของคณะครับ ได้ความว่าให้ผมไปสัมภาษณ์วันที่ เอ่อ.....วันไหนฟระ ถ้าจำไม่ผิดวันที่ 29 พ.ค. มั๊ง ตอนประมาณบ่ายสองโมง ผมก็จัดแจงจดเอาไว้ทันที เพราะหลงไปผิดวัน อีกทั้งในรายละเอียดของใบสมัครได้แจ้งไว้ด้วยว่าจะมีการสอบสอน ผมจึงทำการเตรียมตัวไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ (แต่เอาเข้าจริงๆ คืนก่อนไปสอบพึ่งเริ่มทำ slide ฮ่าๆ)

แต่ความชุลมุนมันอยู่ตรงที่ในวันสอบสัมภาษณ์ครับ เพราะไม่มีชื่อผมอยู่ในรายชื่อผู้สบสัมภาษณ์!!

เอาสิครับ มีวิ่งกันให้วุ่นเลยทีนี้ ผมก็รีบเข้าไปหาเจ้าหน้าที่ทันที สรุปไม่ใช่อะไร เจ้าหน้าที่ดันเอาหลักฐานของผมไปใส่ไว้รวมกับผู้สมัครของภาควิชาเศรษฐศาสตร์ เพราะตรงวุฒิการศึกษาของผมมันแผ่หลาเลยว่าเป็นเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต จึงไม่น่าแปลกใจที่เค้าจะจับไปปนกับส่วนนั้น เพราะเค้าลืมดู major ว่าผมจบสาขาไหนมา สุดท้ายแล้วก็มีอาจารย์ท่านหนึ่งเดินเข้ามาดูแล้วก็บอกว่าน่าจะสมัครได้ ผมก็เลยโชคดีได้สัมภาษณ์ในวันนั้น

แต่พอถึงตอนสัมภาษณ์ผมก็แทบตกเก้าอี้ครับ เพราะทางคณะกรรมการสอบบอกเลยว่าผมไม่มีสิทธิ์โดยสมบูรณ์เพราะถือว่ายังเรียนไม่จบเนื่องจากไม่มีหลักฐานที่สภามหาวิทยาลัยอนุมัติมา ไปๆมาๆ ก็เลยกลายเป็นการคุยกันซะงั้น สำหรับผมเองก็เข้าในนะครับว่าหน่วยงานราชการมักจะเคร่งครัดเรื่องระเบียบพวกนี้มาก แต่คิดไปคิดมามันก็เสียดายเหมือนกันนะเนี่ย อย่างไรก็ตามถือเป็นประสบการณ์ที่ดีสำหรับการสัมภาษณ์งานครั้งแรก ว่าแต่มันจะมีอีกครั้งมะเนี่ย ฮ่าๆ

ดังนั้นตอนนี้ผมก็เลยว่างงานไปวันๆครับ แต่ก็ลองหาข่าวสมัครงานอยู่เรื่อยๆว่ามันมีทีไหนเปิดรับสมัครบ้าง แต่ขอบ่นหน่อยครับว่าสาขาผมนี่มันช่างแร้นแค้นเหลือคณา เพราะมีเปิดสอนกันไม่กี่ที่ครับ แถมที่ๆเปิดสอนบางแห่งมันก็ไม่เปิดรับคนเพิ่มอีก เห้อ..........

บ่นไปเดี๋ยวจะพาลเสียสุขภาพจิตเอา ครั้งนี้มา up สั้นๆ พอให้หายคิดถึงกันหน่อย คราวหน้ารับรองมีเนื้อๆหนังๆให้อ่านกันแน่ครับ

ผมคงต้องขอตัวก่อนละ พรุ่งนี้มีซ้อมรับปริญญาซะด้วย (ยังไม่มีเสื้อใส่เล้ย เหอ เหอ)